சிந்திப்போம்

விரல்களிழந்தவனின்
நிலையுணர்தல்
மோதிரமில்லையென்ற
கவலை தீர்க்கும்!

அகதிகள் முகாமில்
ஒரு நொடி வாழ்தல்
அவர்களின் விடியலில் தான்
நம் சுதந்திரம் என்றிடும்!

அடுத்தவனின் நிலையறியும்
அழகிய ஒற்றை வழி
அவன் நிலையிலிறிந்து
நமது தவறை காண்பதே!

யாரையும்
காயப்படுத்தாத மனதில்
யாரிடமும் கோபமில்லை
யாராலும் கவலையுமில்லை!

தீயைக் கண்டு எரிந்து விடாத
மழைவெள்ளம் கண்டு ஈரமாகாத
திரை போல் நம் மனமிருந்தால்
அமைதி நிச்சயம்!