என் துணையே
நீயின்று என்னோடில்லையே!
உந்தனுயிர்
மோட்சமடைந்தாலும்
எந்தன் பேனா
கவிதைக் கண்ணீரில்
மூழ்கினாலும்
என் கண்களில் வெளிவரும்
ஏக்கத்தின் நினைவுச்சாரல் மட்டும்
எனைக் கண்டு
புன்னகைத்துக் கொண்டே இருக்கிறது!
வாழ்ந்த காலத்தில்
கனவிலும் வந்ததேயில்லை
பிரிவென்ற ஓர் உண்மையை - ஆனால்
ஓவ்வொரு நொடியியிலுமுந்தன்
நினைவுகளின் முகில்களுக்குள்
தொலைந்து போகிறேன்
நானும்
நீயில்லாதயென் வாழ்க்கையும்!
உனைப் பிரிந்து
உனையே நினைத்துருகி
வாழுமென் தனிமைப் புத்துலகத்தில்
புரிந்து கொண்டேன் ஓர் உண்மை
நீ என்னோடிருக்கையில் தான்
நானும் ஜிவனோடிருந்தேன்
No comments:
Post a Comment