Monday, July 30, 2007

நம்பிக்கை

3 comments:

  1. நல்லாயிருக்கு.

    ReplyDelete
  2. Anonymous1:01 PM

    அன்புத் தம்பி சுரேஷ்,

    மங்கையர் மலர் கண்டேன்
    மனம் நிறைந்த கவிதையொன்று-என்
    மனம் வாழும் தம்பி வரைந்த விதம் கண்டேன்
    வாழ்வின் பொருளறியாமல் ஓடும் சமுதாயம்
    வீணே வாழ்வை வாழ்ந்து முடிக்கும் பரிதாபம்
    பல காண்கின்றோம் வாழ்க்கை நெடுஞ்சாலையிலே
    பண்பான அன்புநிறை என் தம்பி மனம் மட்டும்
    பாவையர் வாழ்வை நோக்கும் புதுக்கோணம் கண்டேன்
    படித்தபோது மனம் சிலிர்த்தது, கண்கள் பனித்தன
    தரமான நல்ல பல கவிதைகளைப் படைத்திடும்
    தம்பி வாழ்வு சிறந்து செழித்து மகிழ்வுடன் வாழ
    தரணியில் மறுகோடியில் வாழும் இலக்கிய ஏழை
    அண்ணனிவன் பொழிந்திடும் பாசமிகு வாழ்த்துக்கள்

    அன்புடன்
    அண்ணன் சக்தி

    ReplyDelete
  3. Anonymous10:34 AM

    dear suresh very nice poem ,nambikkai is the real oxygen to survive ......very well said
    best wishes with love vishalam

    ReplyDelete

என் உணர்வுகளை வாசித்த உங்களின்
எண்ணங்களை அறியத் துடிக்கிறேன்...